ارزیابی توان بوم‌‌شناسی به‌‌منظور استقرار کاربری مرتعداری با تصمیم‌‌گیری چندمعیاره (مطالعه موردی:حوضه آبخیز دلی باغ‌ملک خوزستان)

این پژوهش به‌‌منظور تعیین کاربری بهینه و مدیریت صحیح محیط زیست، در حوضه آبخیز دلی باغ‌ملک واقع در استان خوزستان، به مطالعه قابلیت‌‌های حوضه آبخیز جهت کاربری مرتعداری با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره پرداخته شد. بدین منظور ابتدا، اقدام به شناسایی منابع بوم شناختی پایدار و ناپایدار موجود در حوضه گردید. معیارهای مورد نیاز جهت کاربری مرتعداری با استفاده از تکنیک دلفی بدست آمد. 23 عامل بعنوان فاکتورهای تاثیرگذار در ارزیابی توان حوضه مورد مطالعه تعیین گردید، که به روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) وزن دهی شد. جهت تلفیق لایه‌‌های اطلاعاتی در محیط ArcGIS9.3  از شیوه ترکیب خطی وزن دار (WLC) استفاده گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که از 2/6591 هکتار کل حوضه ، 3114.12 هکتار (24/47 درصد) دارای توان N1 و N2 ، 1865.88 هکتار(30/28 درصد) با توان  S3،1059.98 هکتار(08/16 درصد) با تناسب S2 و 508.43 هکتار (71/7 درصد) با توان S1 برای مرتعداری مناسب می‌‌باشد.  همچنین نتایج حاصل بیان‌گر این مطلب است که زیرحوضه‌‌های نزدیک به نقاط روستایی، راه‌‌های دسترسی و تردد دام از قابلیت کمتری جهت توسعه مراتع برخوردار است.